| Her kapı farklı bir âleme, her âlem farklı bir kapıya açılır. Başlangıç ile bitişin birleştiği noktadır kapılar. Selçuklu’da taş işlemeli, Osmanlı’da dantelvari oymalı kapılar bir medeniyetin âleme seslenişidir. Kilit ile anahtar deliğinin ikisini de üzerinde taşıyan kapılar, belki de hastalık ve onun şifasının aynı yerde olması sırrını bize göstermektedir… Âlem-i asgar’dan, âlem-i ekbere uzanan kapılara nurefşan şahsiyetler vasıtasıyla gelebilmemize rağmen, kapıları her zaman tek başımıza açarız. Her kapı bir öncekinden daha çetin ve zor açılmakta, anahtarlar nefs-i râdiye içerisinde aranmaktadır. |
| Derviş; kalbiyle gören, ruhuyla işiten aşk elçisi, büyük buluşmanın müjdeleyicisi. Fakr ile zenginliği bulan Ehl-i şuhud… Hayatı itidâl-i dem ile algılayan, serâr-i vücud ile yorumlayan. Kazm-ı gayz ehli… Güçlü perdesi nevâ bir rast ilâhi. |
| Derviş ve kapı yakın mânâları ifâde eden tasavvuf! Perspektiften aynı bile düşünülebilen ifadelerdir. Her kapı birer derviş gibi ruhu aydınlatan birer lamba, her derviş bir derâri hükmünde der’dir. Dem ile açılan kapılar, vuslat sevinci yaratır âlemde. Sâzende âlem, O’na yaklaşanları alkışlar, alemeyn renklenir. Rabıta sırrıyla hayata bakan derviş bir der misâli râbıta-ı mevt eyler. |
| Misafirhâne hükmündeki dünyada, sebeplerin elleri hiç bir zaman sonuçlara yetişemez. Dervişler, hayatın yüzündeki ikrâmın bir kapı misâli arkasındaki rahmeti aralayan kerem sahibi zatlardır. Gökkuşağı hükmündeki dervişlerin bir rengi de şivacılıklarıdır. Hayata dair sıkıntıları, hareketin bir rengi olan zamanı bir nevi durdurarak öncesini ve sonrasını kader kapısından görür ve sıhhate vesile olurlar. Eski zaman dervişlerine sohbet arasında zâtın biri bir sual sorar; “Efendim namazlardan sonra Cenâb-ı Hakkı şanına lâyık ifâdelerle yadettiğimiz tespih çekiminde 33 yerine bazen 34 veya 32 defa “Sübhanallah” veya “elhamdülillah” diyorum bunun bir zararı olur mu?” der. Derviş derin bir nefes alır ve “Kapımızın anahtarında bir girinti veya tümsek fazla ya da eksik olursa kapımız açılmaz. Namaz sonrası tespih çekimi de bir nevi anahtar hükmündedir. 33’er kere tekrarlarsak ancak rahmet kapısı açılır. Eksik veya fazla olursa kapı açılmaz.”der. Nereden geldik, nereye gidiyoruz? sırrıyla çalkalanan âlemde, cevap için yola çıkanlar aynı safta toplanıyorlar. Çünkü herkesin içinde gizli bir kapı ve o kapının arkasında bir derviş bulunmakta… |