Allah’ın adıyla
Şairin anlamlı beytiyle giriş yapmak istiyoruz: “Erişir menzili maksuduna aheste giden/ Tiz reftar olanın payine damen dolaşır.”
Yürüyüşümüzü devam ettirirken, az olandan ve devamlı olandan fayda vardır ilkesiyle hareket ettik ve bugün (………) yeni imzalarla, size güzel olanı sunmanın gayreti ve çabası içerisindeyiz. Geçen sayımızda kalıcı olmanın altyapı çalışmalarını yaptığımız için iki sayı bir arada çıktığımızı beyan etmiştik.
(…………………………..)
Çalışmalarınızı bekliyoruz. Yeryüzünde doğru ve güzel olanı yaşatmak adına söylenecek şeyler varsa, gelin hep beraber söyleyelim. Ben duygusunu bize dönüştürerek, yarınların bakışına fer, iskeletinde köşe taşı olacak çalışmalar yapalım.
(…………………………..)
Yüreğinizden sevgi ve yüzünüzden tebessüm eksik olmasın.
Demişiz.
27.Sayı ve Aralık 2002 tarihli giriş yazısında.
Geriye doğru baktığımızda 15 yıl önce.
Şeridi geriye doğru sarmaya niyetimiz yok.
On beş yıl öncesinden bir alıntı yaptık.
Sonraki bir zaman diliminde, ilk sayı itibariyle okurumuz olan Betül Ünlü o kadar güzel ifade etmişti ki;” Fidan büyüdü, ağaç oldu ve gölgesinde artık bizleri de barıdırıyor.”
Bir o kadar da sorumluluğumuz arttı.
Zaman aşımına uğradı konular çoğu zaman ve sözümüz varsa da söyleyemedik.
Sözümüz var söyleyecek.
İki aylık dergi olmanın dezavantajı işte.
Buradan, zaman zaman sesleneceğiz.
Sesimizi duyun, duyurun demiyoruz sadece.
Birlikte, hep birlikte haykıralım.
Ve Necmettin Evci’nin deyimiyle:
“Hakikat önden gidecekse, biz arkadan yürümeye hazırız.”
Hazırız.
Selam ve dua ile.