Hasret

I.

gökyüzünün görmediğim başka bir hali de varmış
sanki dişimi kırarcasına sıktığım bambaşka bir hali
uzağında çok uzağında kalan soluk bir ışığın kıvranışı
avunuşudur dediğim bir aldanışı varmış halsizliğimin
hep başka bir izahsızlığı, sezdiğim tek varyantı mizahımın.

kaldırım kaldırım büyüyen bir çaresizliktir adımlarım
dediğim ve hep gariban sofralarından arta kalan ekmektir
sona kalışlarım. aldanışlarım alabildiğine, hep bir
nedensizliğe esir kalmış – gibi de fazla -, ah benim
hep yoktan karaya vuran eşi benzeri olmayan yalnızlığım.

II.

nedenini sorarsan ki yok uydurabileceğim tek bir yalan
değer verilmemiş doğrularımdan başka da neyim var
geride kalan, inanın bilmiyorum. her şeyin bir hükmü varmış,
peşin ödenmiş ve herkesin ederi olurmuş parası kadar
– gülüyorum –

gülüyorum çünkü sizin en hasret kaldığınız şey bu, biliyorum…