Yitene

şavkı vurdu alnıma
şaha kalkmış
doru bir at yelesinin

gümrah bir hıncın
sedası birikti
parmak uçlarımda

yitirdiğime adaktı
toprağa damlayan
katre

uzaklaşan bir karaltıydı artık
uğruna ölünen

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

Zafer “Savaş”ta Mıdır? / Nihat Dağlı
Yunus Emre’nin Yirmibirinci Asra Mesajı; Sev... / Şadi Aydın
Yolculuk Nereye… / Fâtımâ Zehrâ Merinos
Yola Çıkan Hikâye / Nergihan Yeşilyurt
Yitene / Ömer Meşe
Tümünü Göster