Yirmi Beş Issız Gece-5

7. gece
uykudasın
belli ki bir rüya görüyorsun


belli ki atıyorsun gözlerini öteye
nirengisinde yağmur damlaları taşıyan
yorgun umutlarımdan gökyüzü örüyorsun
efkârlı bulutlara karışan yoksulluğum
nasıl da yeşeriyor hüznün dikenlerinde
uykudasın; belli ki bir rüya görüyorsun

sana bir tahtırevan saklıyorum içimde
öldüğümde tabutum olacakmış yokluğun
yine de beni her gün dağların arasından
o kaybolan resmini bulmak için uzakta
o sende aradığım yâra götürüyorsun
ansızın çıkıp gelen çocukluğum, gençliğim
yakama sarılıyor ölü hoyratlar gibi
yüzünde biraz keder, gül kurusu, muamma
uykudasın; belli ki bir rüya görüyorsun

biz seninle iki kır türküsü, iki gezgin
sesim ki, hep müptelâ o yankılı sesine
çiçekli bahçelere kalbimden yürüyorsun
ben sende varıyorum tutkular vâdisine
Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

Yirmi Beş Issız Gece-5 / Mazlum Civan
Yarı / Cihat Duman
Yarenlik / Zeynep Dilyare
Veda Vakti / Meral Afacan
Suya Düş Kalışlar IV / Celal Türk
Tümünü Göster