Kalmaya Yeşil Yetmiyor

sen:
ne çok şey
ölmeye yakınlığın içinden-dışından

belki gömleğin bir yaz daha kalır diye
öksüren yaşaran
koymaya esmer yerlerinden başladım
seni
bir ırmağa
akşamın bir yanı gibi yaprak toprak demeden

ayaklarımızla narin kalkarken o sisler
teknelerle, serin, ince bir mavidenlik hala

geçiyoruz az bir yerinden az bir sabahla
bir, geçmiş ıssızlığı; bir kuşların çocukluğu
Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

Çizgi-15 / Behice Kolçak Şark
Şirâze’den Şirâze’ye Saklı Mektuplar -22 / Şiraze
Bir Aşk Masalı / Gülşah Nezaket Maraşlı
En Sevgili’ye / Mehmet Kelebek
Gölgeler / Orhan Güdek
Tümünü Göster