Her insanın bir hikâyesi vardır. Yaşanmışlıklar, geriye doğru bakıldığında ibret alınması, ders çıkarılması için bir fırsat olarak görülür. İnsan, kendi yaşadıklarından pay biçerek, kalan ömrünü disiplinize eder ya da alıcıları varsa tecrübe olur, ışık olur, hayat olur.
Yusuf Peygamberin de bir hikâyesi var.
Bu hikâye en güzel ve en doğru kıssa olarak Kuran’da tanımlanmakta ve ibret dolu olduğu anlatılmaktadır.
Bu sıradan bir hikâye de değildir.
“Sana bu Kur’an’ı vahyetmekle kıssaların en güzelini anlatıyoruz. Hâlbuki daha önce sen bunlardan habersizdin”
Biz de habersizdik.
Ahsenü’l-Kasas.
Kuran-ı Kerim’de Yusuf Kıssası’nın içerdiği özellikleri muhtevi, ikinci bir kıssa yoktur. Başta peygamberlerin hayatı olmak üzere, ibret alınması için birçok kıssa anlatılmış olmakla birlikte bu kıssa, en güzeli olarak Allah tarafından isimlendirilmiştir.
Yusuf Peygamberin hayatı rüyalar etrafında şekillenmiştir. Rüya Peygamberimize vahyin geliş şekillerden de biridir. Yusuf Peygamber de rüya görmüş, rüyaları yorumlamış, rüyalar ona yol haritası olmuştur. Bu sebepledir ki, rüyaya yalan katılmaz. Fizyolojik sebeplerden kaynaklanan rüyalar hariç, önemsenir ve yorumlamada da hassasiyet gösterilir.
Yusuf Peygamberin hayatı anlatılırken kuyuya atıldığında gömleği kana bulanmış, Züleyha’nın ihtiras ve arzusunu gerçekleştiremediği esnada arkadan yırtılmış, Yakup Peygamberin gözlerinin açılmasına da vesile olmuştur. Bu üç olayın hem gerçekleşme, hem de anlatılma biçimleri, her idrakin ibret alacağı seviyede ve hissiyatların hakikate yöneleceği biçimde verilmiştir.
Ahsenü’l-Kasas
İrade terbiyesi, fıtratı muhafaza, güzel ahlak, sabır, vuslat, teslimiyet, dua, kıskançlık, imtihan..
Söz sahibinin.
“Rabbin seni böylece seçecek, sana (rüyada görülen) olayların yorumunu öğretecek”
“Andolsun, Yûsuf ve kardeşlerinde (hakikati arayıp) soranlar için ibretler vardır”
“Olgunluk çağına erişince, ona hikmet ve ilim verdik. İşte biz, iyi davrananları böyle mükâfatlandırırız”
“Andolsun, kadın ona (göz koyup) istek duymuştu. Eğer Rabbinin delilini görmemiş olsaydı, Yûsuf da ona istek duyacaktı. Biz, ondan kötülüğü ve fuhşu uzaklaştırmak için işte böyle yaptık. Çünkü o, ihlâsa erdirilmiş kullarımızdandı”
“Kadının kocası Yûsuf’un gömleğinin arkadan yırtıldığını görünce, dedi ki: “Şüphesiz bu, siz kadınların tuzağıdır. Şüphesiz sizin tuzağınız çok büyüktür”
“Yûsuf, “Ey Rabbim! Zindan bana, bunların beni dâvet ettiği şeyden daha sevimlidir. Onların tuzaklarını benden uzaklaştırmazsan, onlara meyleder ve cahillerden olurum” dedi”
“Ben nefsimi temize çıkarmam, çünkü Rabbimin merhamet ettiği hariç, nefis aşırı derecede kötülüğü emreder. Şüphesiz Rabbim çok bağışlayandır, çok merhamet edendir” dedi”
“Biz dilediğimiz kimsenin derecelerini yükseltiriz. Her ilim sahibinin üstünde daha iyi bir bilen vardır”
“Yakup, “Ben tasa ve üzüntümü ancak Allah’a arz ederim. Ben, Allah tarafından sizin bilmediğiniz şeyleri bilirim” dedi”
“Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü kâfirler topluluğundan başkası Allah’ın rahmetinden ümidini kesmez”
“Çünkü, kim kötülükten sakınır ve sabrederse, şüphesiz Allah iyilik yapanların mükâfatını zayi etmez”
“Bu gömleğimi götürün de babamın yüzüne koyun ki, gözleri açılsın ve bütün ailenizi bana getirin”
“Kervan (Mısır’dan) ayrılınca babaları, “Bana bunak demezseniz, şüphesiz ben Yûsuf’un kokusunu alıyorum” dedi”.
“Müjdeci gelip gömleği Yakup’un yüzüne koyunca gözleri açılıverdi. Yakub, “Ben size, Allah tarafından, sizin bilemeyeceğiniz şeyleri bilirim demedim mi?” dedi.”
“Rabbim! Gerçekten bana mülk verdin ve bana sözlerin yorumunu öğrettin. Ey gökleri ve yeri yaratan! Dünyada ve ahirette sen benim velimsin. Benim canımı müslüman olarak al ve beni iyilere kat.”
“Andolsun ki, onların kıssalarında akıl sahipleri için ibret vardır. Kur’an, uydurulabilecek bir söz değildir. Fakat kendinden öncekileri tasdik eden, her şeyi ayrı ayrı açıklayan ve inanan bir toplum için de bir yol gösterici ve bir rahmettir”