Kar Suyu

I

günahlarım ağzımda tadımlık cehennem

seni görünce, öpünce sakladığım her yerimi

kar iniyor ince ince

karbeyaz yoğuruyorum cennetimi

ağlayan gök kazanıdır beyaz

her harfime bir damla, her kelimeme nimet

şu şekilsiz yeryüzünün tam ortasında

rezillik soğuktur enseme dar gelir

kaşlarım kara benim, gözlerim bismillah

sen aç yürekli bir güneştin

tuttun gökyüzünün rengini seçtin

ne tuhaf içimde nefeslenen bu ağrı

hançeremdeki derin yaralar

yıkıyor beni bu renkten renge giren kirlerden

ağlayarak kurtardım ruhumu iblise satmaktan

yağmur doluya, dolu kar’a teslimken

ellerimi yıkayan annemdi kar suyuyla üç asır önce

ne zaman ki çözdüm uçkurumu

her yanım yara bere içinde

tanımadan ateşin en harlı vatanını

kar suyuyla yandım yıkanarak beyaz aralık’larda

II

ahde vefa bilmeyen kör idrake sal beni

alamasam da öcümü bu kardan bu borandan

bir hilali ay olsun şahidim, ölüme vekaletim

tamamlayınca atının sırma koşumlarını

varsın topal bir ayakla sürsün yıldızlar arasını

ah benim açlık kokan nefesim

bir bardak soğuk suya ciğerimi satmadan

simsiyah çarşaf gibi sarınan gökyüzünü

önce öpsün sonra getirsin yüreğime indirsin

kardan elbiseler giydi bir kardelen

öpe öpe öldü, ayaklarını, bir taze baharın

kasım 2011

(depremden önce yazılan son şiir)

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

Derin Bir Nefes Alıyorum Anadolu Gibi / Mustafa Uçurum
Kar Suyu / Müştehir Karakaya
Nerdesin / Nurullah Genç
Ne Çok Kendini Gösterdin Ey Nefsim / Selami Şimşek
Dağ Yükü / Semra Saraç
Tümünü Göster