bana bir tufan getir
ben yaralı bir güvercin bulayım
bak kuşlar gagasıyla doğuyor
gerdanında taşan sudan
zaman boğuluyor çığlıklarda
ölüler yeniden doğarken
ölümün bile bir sesi var doğar
bir karanfilin kokusunda büyür
gurur bir çiçeği soldurmaz
bir elif gibi dik duruşundan yalnızlığın
bakma bir başına oluşuna
her deniz koynunda yıkık dökük bir gemi taşır
her ölüm bir doğumun başlangıcıdır
çocuklar ölümün rengini bilmez
onlar bir bayram taşır gülüşünde uçurtma mavisi
gök derisi gözleriyle atadan