Ölümü Erk’in

Çökkün omuzlarında babamın,
kulluk izleri/kent seraplarıdır bir rençberin.
ödünçlediği ipek mendilinde sarışın-
-bir çocuktur kendini bel etmiş ılık bir irin.

Gülüşü; üleşik bir sancının, şiir olduğudur,
Kanıksanmış utkulara yelken açmış,
Bir kucak dolusu yasemin.

Köy meydanına gerilmiş darağacında,
Tam boynundan öpülmüştür, sallanırken,
Tuz lekeleri dizlerinde belirmiş bir erkin.

Kuylanmıştır çoktan,
Kımıltısız uluyorken salacalarda,
Cemini göğe yem etmiş bir güvercin.

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

Nöbet Değişimi / Ay Vakti
Shakespearyn Draje / Kâmil Eşfak Berki
Karanlığı İçine Çeke Çeke Sabahlar / Selami Şimşek
Ölümü Erk’in / Ali Yaşar Bolat
Ey Ölüm, Çabucak Kucakla Beni! Yaşıyorum- İçimden;... / Ali Yaşar Bolat
Tümünü Göster