konuştum söz bitti koştum yaşamak
gökyüzünde ne çok göz ondan yağmur
ama bir ay yüzlü sevgilisi var
akşamı en çok şairler bekler
ütüsü bozulmuş ses hangi harfleri giysin
hangi aşk kalpte yâr yâr diye seğirsin
kirmenler kuyulara da iplik büker
kirpikler taraklanır hüzünlerime
susarım bir figan göğsüme nârla iner
ama ikindi gelir gül sevinir ve güneş
dudaklarda unutur allığını kiraz
dağlar sislerden upuzun bir gelinlik giyer
şimdi kına yak ateşe demli bir çaya
kabuk tutmamış yaralara uykusuz gözlere
duvağına kar yağmış bir gelinin terli ellerine