ey acı
tatlı günlerin ilacı gülümse bana
ne kırlardaki kekik kokusu
ne de avuçlarımdan içtiğim su
ben
yalnızlığımın bana kurduğu pusu
sen baharın habercisi
bense hazanın gazel kokusu
acının tadına doyum olur mu
sorun
ağlayan çocuklara ne istiyorlar
belki bir oyuncak belki de bir park
gevşeğin harcı mı acıyı tatmak
ben yüreğimi tartamıyorum
yüreği tartmanın kantarı yoktur
ağlayan çocukları görsem de artık
eskisi kadar bakamıyorum
sen
acının tadına bakabilseydin
gözünden çıkan bir kurşun gibi
faili meçhule akabilseydin
ne baharı bekler yaza çıkardın
ne de bana küser boyun bükerdin