‘’ölümün getirdiği son iyilik bir daha ölümün olmamasıdır’’
Friedrich Nietzsche
Ateşten
başlar Tanrı’nın cezası
yazgısında bir erkeğin
sınanır gözleri mühürleyen
her gözyaşı damlası
sevgi
yaşamın özü ölüler ülkesinde
rüzgar esse Kafkas dağlarından
nefesinden dökülür
kirpiklerin bir tufan kırgını
misafir
rüzgarların Tuna nehrinin sularına
ellerinden dokunuşu
şafak sökerken taşıması
aydınlığı balçık renkli bir bulutun
umuttan
doldurulmuş gözlerin
duyguların son artığı
Pandora’nın kutusuna gizlenmiş
gün ışığı gibi karanlığı barındıran
armağandır
dudaklarının her kıvılcımı
çiçekleri taşıyan teninde
zehirli bir gelincik gibi
yayılması yeryüzüne