yağmurlar sinmiş saçlarımla
alındım aşkolsun yağmurlara
Tanrım
hamdolsun sancılarıma
söndürün kinden ışıklarını şehrin
karanlığım yeter ona
ardına kadar kapalı yüzler
üzgünüm eşyalar var aramızda
rüzgarların taklidinde ruhum
kapandım yazıklar olsun odalara
üstünden atlamaya çalışıyorum
ayağıma takılıyor dünya
bir sır ölümün arka kapağıyım ben
sevdim ve bulandım yağmurlara
bahar ve sen aynı karedesiniz
yalnızlık süsü verilmiş odalara
ağaçlar tutup dağı
eteklerinden kapanmışlar toprağa
hüzünsel bir düzlemde
yol açıyoruz ağlamalara
sensizlik yanaşıyor limanlarıma
albatrosun gözleri tavanda