saçlarını kesme
saçların her mevsim siyahtır
karanlığın gücü her telinde
yontulur zamanın incelen düğümü
Mayıs’ın gölgesi düşerken
bir çiçek solar baharın habercisidir
o çiçek solmazsa zemheriler parçalanmaz
tutun ey bahar
bir çiçeğin yalnızlığına
ellerin bir şiir söyler
sesin gökyüzünde mavi
aydınlanır gün sessizce
aydınlık bir şiirdir yüreğinde
nergisin gölgesi düşer suyun üstüne
kibri kırılır yüzeyinde
oysa bir kadın değil midir
suları dirilten nefesinde
sen kadınların özgürlüğünü taşıyorsun
sol kaburga kemiğinde
gülüşün merhameti çoğaltır toprağın dilinde