Uzun bir film yalnızlığı sardı yine koltukları. Arada sırada parlamaya çalışan filmler olsa da yaz sezonu bizde yine sancılı. Tekrarların yeniden gösterime girdiği günlerde, gelecek olan filmlerin fragmanları ile eğlenmeye çalışıyoruz. İşte atmosferi, kostümleri ve “Derin Karanlık” ın anti kahramanı ile yaz sezonunu şenlendirecek filmlerden birisi olan,” Riddick Günlükleri” yaz sezonunun çekici filmlerinden birisi. Yeni sezonun bereketinden haberdar edebilecek ve yeni bir filme doğru seyre dalabileceğimiz bir film. Film afişlerini incelerken yine bir yaz sezonunda keşfetmiştim Riddick’i. Beklemediğim kadar etkili ve içinde sürpriz felsefik açılımları ve hiç ummadığım tarzda işlenen din konusu, hem de İslam’ı barındıran bir konusu vardı. Kahramanları, son ana kadar beklemediğiniz tarzda gerilimi oluşturabilen, konunun ilerleyişinde seyirciyi şaşırtabilen bir oyunculuk sergilemişlerdi. Filmin adı o zamanlar “Pitch Black” ti.
Öyle bir giriş yapmalıydı ki filme geçmişi hatırlatıp anı yaşayabilelim. Pitch Black böyle bir şeydi işte. Riddick parlak gözlü bir kahraman olarak kasları ile boy gösterdi, ürkütücü yaratıklardan kaçarak kurtulmayı başardı, bununla birlikte geride bir dram bıraktı. Şimdi “Riddick Günlükleri” bir çok insana eğer ilk filmi seyretmedilerse yabancı gelebilir. Filmin girişindeki sahnelerde yabancılık çekebilirsiniz. Bu kimdi, birbirlerini nereden tanıyorlar gibi sorularla muhatap olurken filmi kaçırabilirsiniz.Filme adapte olma açısından biraz olsun ilk gezegen yolculuğundan haberdar olmak gerekiyor. Aman dikkat!
“Riddick Günlükleri” farklı bir atmosfer sunuyor seyircilere. Kızıl ile kahverengi karışımı renkler, derinlerdeki karanlık, inanç zorlayıcıları ve inanç ikilemindeki insanlar, filmin genel yapısını anlatıyor. Evrenin karanlık zamanlarında Necromange ordusu diye beliren bir ordu, önüne gelen gezegeni ele geçirmeye ve insanların dinlerini değiştirmeye çalışıyor. Yarı insan yarı ölü olarak bilinen ve mistik güçleri ile güçlü lordlarının peşinden giden Necromanger’ lar bir anlamda gezegenlerin korkulu rüyası. Ürkütücü gemileri ile bir gezegene iniş yaptılar mı artık bir anlamda kurtuluş yok. Ya din değiştireceksiniz ya da damgalanmış bir evren altçısı. Yaptıkları yıkımla Haçlılara mı benzetirsiniz kime benzetirsiniz artık bilemiyorum?
İlk filmde Mekke’ye gidip hacı olmak isteyen bir din adamı ve kurtardığı küçük kız, yine karşımıza çıkıyor Riddick Günlükleri’nde. Sürpriz olarak değerlendirilebilir. Ve önceki filmle de bağlantı noktaları… Riddick her zaman için gönülsüz kahraman… Kahramanlık yapabilmesi için birilerinin peşine takılması gerekiyor. Ya da değer verdiklerine zarar vermek… Benim meselem deyip aradan sıyrılmaya kalksa da peşine bir dolu bela takılıyor.
İlginç bir gezegende kovalamaca ile başlayan film cehennemi andıran bir gezegendeki hapishane ve oradan da Helyum 1 gezegenine kadar devam ediyor. İşgalci uzay gemileri şimdiye kadar gördüğüm en ilginç ve ürkütücü gotik gemiler. Yine aklıma “Manga” çizgi film karakterleri geliyor. Ancak Manga’dakilerin aksine çizgiler oldukça net.
“Riddick Günlükleri” çok parlak bir film olmamakla birlikte bilim kurgu filmleri arasında ilginç bir yeri olabilecek yapıya sahip. Kostümlerdeki etkileyici zıtlıklar dikkat çekiyor. Bir tarafta tek tip forma tarzında haşmetli bir görüntü, diğer tarafta ayrılıklardan ayrıcalıklara yükselen bir tarz. Gelecek formatlı her zamanki kostümlerse diğerleri ile benzer.
Vin Diesel her geçen gün yeni nesil aksiyon adamlığını güçlendiriyor. Beni şaşırtan isim Oscar’lı usta aktrist Judie Dench. Onu bu filmde görmek büyük bir zevkti benim için. Beyazlar içindeki mistik bir karakterde tam anlamı ile olmasa da kendisini gösteriyor.
Sonuç olarak uzayda geçen bir spagetti film olarak görülebilir “Riddick Günlükleri.” Müslüman din adamının “Ben öldükten sonra yeni bir hayata başlayacağım ya sen?” sorusu ise zihinlerimizde yer alıyor. Herkesin bir arada yaşayabildiği medeniyet kavramı, ideal bir çeşni olarak geliyor önümüze. Yaşamak isteyenlere…