Selimiye

Ululuk nişanı
Kudret ve varlığın
Dahice taş ustası
Muhteşemsin Selimiye.
Yaklaştıkça insanı kucaklayan,
siluetinden ay doğar.
Boyun eğilerek girilir avlu kapından
boyun eğilerek çıkılır.
Ey Ulu Mabet!
Mimar Koca Sinan
Asırlık çınarlarla süslemiş seni.
Kestane ağaçları, ıhlamurlar
Reyhan cennetinden emanet sana
Gül bahçen Anadolu.
Duvarlarına çeşit çeşit yemeni asılır
Arastana sözüm yok,
Arastan senden ziyade.
Hafızağa Konağı yoldaş sana,
Önünde bilmem kaç yüz yıllık sebil.
Deveci Handa seni dinledim
Eski mapusane önünde
Birbirini çağıran kumrulara bakıp
Küçük bir fıskiyeden
Senin için, şarkılar besteledim.
Nice zamandır Sultan Selim,
Mahfelinden sana bakıyor.
Dört başı mâmur kubben,
Müminlere huzur saçıyor.
Koynunda nice yiğitler,
Hak dostları, veliler
Gül kokulu şairler, civanmertler
Cihan pehlivanları
Kuşluk vakti zikirlerinde hu çekiyor.
Elinin altında yıldızlar,
Üç şerefeli zaman balkonu.
Minarelerin elmas başlı sükûn,
Nebatat ve kuşlar zikr-u tavaf ediyor.
Şan sana, gurur sana
Payitaht şehrinin incisi.
İhtişam biraderin,
Göbek adın azamet.
Selimiye, ey Selimiye
Şan senin, gurur hepimizin…