Geçme Kalbimin Sokaklarından

ağlarken susmasını bilmelisin
başparmağını emen bir çocuk gibi
annesini görünce artan çığlıklarından

umutlarımın küfesi küflendi yalnızlıkla
tek tek saydı bulutlar yıldızları avucunda
hüznün yüzünü öptü gülerek ıslıklarından

mavi deme korkuyor gökyüzünün kuşları
böyle sabır demircinin örsünde dövülür
tutarak terli ellerle kor gibi dudaklarından

şansını bir daha dene kuyusuna in aşkın
yusuf belki ordadır züleyha su bekliyor
geçme bir daha kalbimin sokaklarından

hayret sesimin aynası var kar tanelerinden
uzatsam verir mi bûsesini bu sesime
gül değdi anlıyorum kanıyor yanaklarından

gecenin yaşmağını söker güneş sabaha
bir âha bağlanır sevdam düğümlenir
bir düğün kınası gibi kokar parmaklarından

suçumun şahitleri var yağmur söylesin
gözlerimin yaşı mendilimde kurumaz
gül ne çekmiş sor şebnemli yapraklarından

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

“Dert İnsanı Söyletir” / Şeref Akbaba
Yakartop / Nurullah Genç
Edebiyattan Ne Anlıyoruz / Mustafa Özçelik
Duruş / Recep Garip
Sen Söyle Derim / Muhsin İlyas Subaşı
Tümünü Göster