Erguvanlı günler şehrin kapısında siz de aralarsanız gözlerinizi
Suzinak şarkılarla geçiyoruz şimdi boğazı
Su şarkıya duruyor yanarken camlarda güneş
Bir peri kızı şiir üflüyor Kızkulesi’nden Üsküdar’a
Boğazın erguvanlarını giyiniyor Üsküdar
/Annelerin çocuklarına sardığı şefkat
Düşüyor şehrin üstüne güne vedayla
İzbe sokakları kaplayan sükut
iyi uykular diliyor ince bir edayla/
Yakındır erguvanların güne düşmesi
Uyanan kelebek kanatlanan kuş ve deniz
Hangi yanınız size yakın hangisi uzak
Boğazsa hani şu akıp giden ve kendini dinleyen şiir
Hiç bitmeyen soneler okuyan bir şair
Erguvanlı günler avuçiçleriniz kadar yakın
Ki öylesine uzak kimine, kimine sesi mesafesinde
Martıları çağırın omzunuza ve sofranıza
Çağırın işte deniz işte şiir işte erguvan