Ressam kaç ayna kırar
Ağlayan bir çocuk resmine
Düşerken sağ gözünün kirpikleri
Adam susar sesine kimse değmesin
Okuldan kaçan öğrencilerin telaşı böyle değildir
Akşam treni hep tek yolcuyla yanaşır bu gara
Kadın denize dökülen bütün ırmakları tanır
Ondan mavi gözleri ölü balıklara bakamaz
İşportacıları sevindirmek için alır simitleri
Dilencinin düşleri kaldırımlarda çiğnenir
Yağmur yıkar bazen serçe sesleriyle örselenmiş
Masal köprülerinin altından bile geçer bilmeyiz
Umut hangi çobanın dağarcığında dağda kalır
Beyaz bir gömlekten çıkmayan gül kurusu
Hangi kelebeğin en son öptüğü kır çiçeğidir ki