Ömer Koşulğan’a
Fırtınadaki ömrüme
Kulluğumdaki zamanı borçluyum
Bir kentte sevdiklerim varken
Uzak olmaya hüküm giydim
Ya kahreden bir akşamı unutmaya
Diyeceksen başlama derim.
Kıt kanaat yolcular aşkına
Söylenecekse bitmeyen bir şarkı.
Ne anlam yüklersen yükle
Ben yokum ardımda bıraktığım
Yok sayılacak yaşadıklarım için.
Nankörün himmetine yok takatim
Elden geleni istemiyorum artık,
Gül saklı kalacaksa yalnız ben bileyim!
Umurundaysa; arta kalan ey kalbim!
Giderken yanındayım senin!
Erken saymayın ey sevenlerim!
Uzun yattım,kalktım, nefes aldım,yaşadım!
Ben artık ölümden yanayım!