Kalyoncu Salih Çıkmazındadır
Ters yokuşlar düz ayaklarca aşınır…
Göğün altı katı kilitlenir
Diri ve tekil kalabalığın üzerine
iyimser önermeler kurmak
Ateşe sınanmaktır
İçine çakılmış bir çivi gibi
Durmaktadır oysa
Yedi arzdan evvel Zakkum Hanım
Sayıklar geçkin elifbasıyla kuyularında
Avuçlarında yeni yetmeler
Kaneviçelerinde şehzadeler biter
Yavan tenli ve elbet sedef kakmalı
Kalyoncu Salih Çıkmazındadır…
Çapaklı bir göz nuru dolanır elden ele
Meyan kökleri yolunur durmadan
İşlek bir keramete bağışlanmak
Yahut çarşambaları sulara atılmak üzere
Değmiştir ne de olsa kara yazgıya
incelikli bir çıkmazın lekesi bir kere
Göğün altı katı kilitlenmiştir
Diri ve tekil kalabalığın üzerine
Yontar lakin,
Soğukkanlı bir kız kurusu
Ârafın yedinci mühründe
Ağzı yüzü intihar bir usturayla
Gün değmemiş kadınlığını…