Vişnenin rengine karışmış çürük bir leke
Ekşimiş geceyi bağışladım saçının her teline.
Örtmek için karanlığı mor ve siyah bulutlarla
Aydınlığı sürme diye çektim sabahın gözlerine…
Işık düşer, yeşil bir yapraktaki çiğ tanelerine
Rüzgâr su taşır, değirmenlerin kanayan yaralarına.
Bu şubat ayazında çiçekler yeşerttim umutlarımda
Bahar gelecek diye bir kibrit alevine
Limanların şah damarlarında gemilerin tedirginliği
Bir fırtınanın gölgesinde yeşermiş duygular
Susayan dikenin güle ettiği zulüm
Beklenir mi bir ömür? Suya batmış sevdalar.
Dağlara doğru yankılanan bir kavalın boğuk sesi
Yutkunduğum her ne varsa canlanır ezgisinde
Hoş ve narin bir hayali sarmak için yüreğime
Ufukta batan güneşin kızıllığını taşıdım omuzlarımda.
Kalbimde sevgilerin günahı kalmış derinde
Oysa inanmalıydım Herakleitos’a
Aynı nehirde iki kez yıkanılmaz
Alnımda senden kalan bu kaçıncı günah!