Gölge

Bir akşam vakti
Bir orman sığınağında
Cezbeli bir derviş
Gölgesini kaybedip
Işığına tutunuyor

Açılıyor ruhunun kapıları
Susuyor içindeki yılan
Dünya ki kelebek rüyası
Suretinin aynasında
Aydınlanıyor mağarası

Bir ses gecenin içinde
Bir sırra tutunup
Geçiyor bütün uçurumları
İpekten bir uçurtmayla

Sararmış bir yaprak gibi
Dalından düşen ten
Toprağı özleyerek
Önünden çekiliyor

Bir yangının ardından
Soğuyor kül
Unutuyor kendi dilini
Unutuyor

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

Dua / Mehmet Akif Ersoy
Şirâze’den Şirâze’ye Saklı Mektuplar -76 / Şiraze
Ne Diyebilirim ki Sana? / Semra Saraç
Gelecek Zaman Şiiri / Nurettin Durman
Gölge / Mustafa Özçelik
Tümünü Göster