Yara Söylemeyin

gelinlerin çeyizinde siyah beyaz naftalin kokulu bir resim
olur ya alıp ellerine bakarlar mum ışığında dışarıda sağnak
bir yağmur camlara resmi görmek için yapışır bilmezsin

ezanı güvercinler gibi dinleyen çocuklar vardır ya
kızlar elif kesilir oğlanlar dal baba mim
beyaz ehramlı annenin yüzünde ay sinilenir göklerden inip

dualarını evet dağlara lav püskürttüren dualarını bilmeliyim
ey sevgilinin parmaklarıyla benimledir diyen yetimim
sesini taşlar duyup şak oldu etleri kıpırdamadı insancıkların

gelin ey hüzünler yüreğim acı evi doluşun yatıp kalkın
yaralayın yara açın ama yara söylemeyin
ve etim iliğim bile duymasın onun için yaralandığımı

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

143. SAYI / MART – NİSAN 2013 / Ay Vakti
Diriliş Düşüncesi Ekseninde Millet Kavramına Bir B... / Mehmet Baş
Temsilciler / Ay Vakti
Şirâze’den Şirâze’ye Saklı Mektuplar -76 / Şiraze
Cezada Elif Şehri / Naz
Tümünü Göster