Zamana Selam/Özü Görmek

Zamana Selam

Bir yana kor, unuturlar eski yeni;

Bilmezler ki: kökle gövde: eski, yeni.

Hem derim ki: güne selam / dipdiri gün;

Hem de derim: düne selam / derin kök: dün.

Son selamım yarınadır/ kutlu yarın:

Kanlı canlı tomurcuğu körpe dalın.

Özü Görmek

Kör oldum da gördüm

Nasıl bir habbecik olduğumu

Sahilsiz bir ummanda

Bir habbecikte

Ne tufanlar koptuğunu da

Kör olunca gördüm

Görmek nedir görmemek ne

Gözün önünde duran nedir

Göze nakşolunan ne

Ya neye dönüşüyor gözden giren

Gönlün menziline girince

Kör oldu kabuğa bakan gözüm

Özü gören gözüm açılınca

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

139. SAYI / TEMMUZ-AĞUSTOS 2012 / Ay Vakti
Yeni İmzalar / Ay Vakti
Resim Altı Şiirler-I / Mehmet Ragıp Karcı
Şirâze’den Şirâze’ye Saklı Mektuplar -73 / Şiraze
Kitaplarla Baharı Yaşamak-II / Recep Garip
Tümünü Göster