Ey Haziran

1.
Dün eşiklerde durup
odalara baktıydım tek tek;
Masadaki kitaplarıma baktıydım, kalem kutusuna
Sekerek dolaşan kızıma, mutfaktaki karıma
Duvardaki saate, gözlüğüme
Sonra dönüp ellerime baktıydım
Ellerimden yükselen buğuya
Ey haziran,
Ey ansızın gelen ölümlerin habercisi!
2.
Nedense bütün yıkıntılar arasında hep ben!
Yıkılanlar ve kaybedenler arasında ben!
Elleri böğründe yana yıkılan ben!
Ben ben ben!
Ey haziran, ey ansızın gelen
Ölümlerin ayı!
İşte kaybettik bir güzel adamı daha
“Göğsü geceye gerilmiş bir yay gibi”
“Geceye sarkan gülleri devşir”ir gibi
Alâaddin Özdenören’i…
3.
Çocuk sesleri nasıl da yakışır şimdi evlere!