Gitmek Kolay Gelmek Zor

çağlayanların sesini alıp götürür sular kumlarla denize
kaşka atın teri bulaşmış bir heybede çobanın ekmeği göze bul
nerede hüzne güveyi muhabbete gelin nefrete kuma

kirpiklerin süzdüğü ışığı gülüşün getirir elleri beyaz ve uzun
susmuş zamanın gırtlağında onca çığlık yutkunmak ev ev
biliyorsun gitmek kolay gelmek zor kara sevdalardan

oturup seni yağmur gibi bekledim toprağıma kar gibi dağlarıma
güneş gibi çiçeklerime ay gibi yüzüme rüzgâr gibi saçlarıma
oysa odamın penceresi yok hicran da kapıma kilit vurmuş

sonra okumuş üflemiş rüzgâr kuşlara ağaçlara sabahtan akşama
bütün sevgililer önce yüzündeki beni görür aynaya bakınca
ve mağralar hep siyah çiçekleri toplar sepetine hiç uyumadan

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

Gazze / Semra Saraç
Kurdele Kesilmeden / Şeref Akbaba
Aynalarda Mağlup Yüzümüz / Ay Vakti
Kadim Bir Acı / Yalçın Ülker
Aforizmalar / Naz
Tümünü Göster