Depremin Vebali

yığınla yitiği ilan et dellâl
delileri topla sesinde deliller yerine
delivermenin kıl payı ayarında
ki korkusuz hür çıksın

yığınla yitiği ilan et dellâl
dağılan yuvalar ve yavrular
yuvalananların yuvadan attıkları
daha dün gülenlerin yasında bugün yeryüzü

gün karanlık yerüstü yer altı gibidir
yarasalarını bıraktı mağaralar
duyarlılığını yitirmiş ruhlar dahi duysun
viran şehirlerin vebali
çürük zeminler kadar çürük kalplerindir

yığınla yitiği ilan et dellâl
mezarları yurt edinenleri topla sesinde
hüznün, doğruluğunu mühürlesin
bir buçuk metrelik toprağın altı ırak
durup başında yok ki bir dostu uyandırmak

yığınla yitiği ilan et dellâl
daha günlük, daha ayına varamamış, al
ölü, saydam, beyaz bir bebek
ne afet, ne afet, bebek affet
insanın önüne set olmamalıydı menfaat

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

“Nur Topu Günlerin Kanına Girdim” / Şeref Akbaba
Seçme İradesi / Ay Vakti
Nefes / Züleyha Kayaoğlu Eker
Depremin Vebali / Semra Saraç
Sezai Karakoç’u Yazmak İsterken-III  / Semra Saraç
Tümünü Göster