KırıImış petek petek gözenekleri beton duvarların
Yarınında durup çaresizliğin uykusunu dirilten
Çekiç sesleri sinmiş kuruyan dudaklarımın arasına
Bir çocuk gizlenince ürkekçe yaşamın kıyısına
Sesimin üzerinde durur çığlığı çocukların
Sızlayan yaralarıyla, buruk inleyişlerini
Göğe ulayan kadınlar ki gözyaşlarıyla yamarlar
Gökyüzünün kederine, kendi kederlerini
Her yağmur tanesinde bir yara daha açılır
Yüreğimin üzerine bastırırcasına yumruğunu
O en geniş soru; yeryüzünü kaplayan
Sesimi duyan var mı? Sesimi duyan…