Ört üstümü anne, geceye ayaz demirledi,
Beyaz bir dantelin işlemesinde ölü yüzleri;
Soğuk odalarını ölülerin tuttuğu bir otel mi burası?
Anne, başımda kirli bir deniz kokusu,
Kar yağıyor şehirler üşürken deprem altı,
Moloz yığınları üstünde insan sesleri “sesimi duyan var mı?”
Anne, şimdi mahkemeler şehirler kurulsa
Et kemik, yeniden yükselse de insanlık
Artık acı, damarlarımıza ilişmiş bir kandır.
Ört üstümü anne, beyaz bir çarşaf çek,
Geçse bir rüya desem adına yaşadığımın…
Anne, artık eve dönmek istiyorum!