Mehmet Akif’in Aziz Hâtırasına
Beyoğlu’nda yorganı yaralıydı ıssızın
Mısır Apartmanında kayıverdi yıldızın
Nice zaman bilmedi yârenler, neydi hâlin
Evhamlı bir araba üstündeydi hayalin
Yalnızdın; yeryüzünün rüyası ağlıyordu
Yapayalnızdın; göğün sadâsı ağlıyordu
Çâresizlik enîndi, yollar enîndi o gün
Örtüsüz bir tabutun yurdu senindi o gün
Teni sükûta mahkûm edenler karanlıktı
Sandılar ki bu zulmet ittihadını yıktı
Kahrı revâ gördüler; âşikârdı darlığın
Bilmediler; milletin kalbindeydi varlığın
Beyazıt Camii’nde derya deniz oldu can
Binlerce dost ağlayıp “hû” dediler ardından
İşte o gün marşını okudu rûy-i zemîn
İşte o gün ruhuna medfun oldun ülkemin