Saçların Akar Geceye

Şimdi saçlarına akar gece,
Bir ırmak gibi parmak uçlarımdan;
Adı kayıtlara düşmemiş sevdayız biz.

Bu yangın sevdadan mı esiyor damarlarımıza?
Yakalandı yanılgılar, yargılandı, yaftalandı;
Ne âşığız ne aşkın yâreni ne de gayrı bir şey!

Kim bilir bir umudun kalbe olan yükünü,
Bulunduğu kuytuda herkes mutludur; öyle mi?
Kaybolmanın esrarı nedir bir ten içinde, tenden öte?

Ve şimdi, gece gibi saçların, parmak uçlarımda
Akıyor gökyüzü, yıldızlar ve yeryüzü;
Sular durgun, yangın büyüdü, şakağımda yaş almanın izleri.

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

BİR-İKİ ERZURUM –II- / Şeref Akbaba
Kutlu Telaş / Mehmet Aksu
Aşkın Gölgesinde Dile Gelenler / İsmail Bingöl
Aforizmalar / Naz
Perde ve Hakikat : Sinema Felsefesi / Abdullah Ömer Yavuz
Tümünü Göster