erken baksam kapılarını boşuna boşluk sersem
yeniden bir yeni ses olmadan dokundum ilkin, medet.
arap ilkeli düşünmeyim sonunda bir dalgın heykel
fevkalade unutkan adlarınla; o Allah bilir adın.
okunmak üzere saçların neredeyse türlü değer
mümkün sanırım ardından anlatılır bir sıfır alıştım.
uygun seyredişin onlar gizlenmez sızlanışı gayet
fena varlığı ruhunun üstünedir sade his affet nedir.
ilk masumiyetin vakit ilk karayı ürküten kuvvet
kendiliğinden ilginç benzerin zorunda bir mahrum: medet.