kalbim eski bir türküydü
duymak isteyene bitimsiz
bir anadolu sunardı turnalardan
kuşların ötüşüp durduğu bir sırdı
kelimeleri fesleğenlerin
elin değdikçe rahiyası yayılırdı
yankısız kalmış duvarlara
herkesin bir gecesinin olduğu
bilinirdi elbet
uykuya tutmak gibi
bir sıradanlığı olmasa avluların
ve çocuklar büyümeyi bilirdi
ilkbahar yağmurlarında
Uykularını çalmasaydı sürüngenler…