Her zerrede seni düşünürken
Paramparça bir kararın girdabındadır aklım
El sürsem toprağa günahım kabarır
Geceye şefkat perdesi safir gözlerin
Bir garip sızı düşürdü dağların bağrına
Yuvasına varamadan kanadı kırıldı kuşun
Ve gün batımı kadar saf bir şekilde
Onurumu izbe bir kabre gömdü güzelliğin
Meçhul bir ürperti var bulutlarda
Yağmur düşmez yeryüzüne
Yılanlardan da sinsi bir nefes
Dikenleri dahi kuruttu
Anla ey asude cefalım
Sana uzak bir zamandayım
Merhametinin mahrumiyetidir sükutum
Ruhumu sürsem mihenk taşma pas tutar
Güzelliğini güle anlatsam yas tutar
Al beni umudun rüzgarıyla savur
Efkarın kol gezmediği diyara
Ya cefan gelsin ya da vuslat vakti tamam olsun.