Keşke anne sen hiç yaşlanmasaydın
Ve ben hep çocuk kalsaydım dizlerinin dibinde
Gölgende boy atıp serpildikçe
Bir dolunay gibi küçüldüğünü
Hiç görmeseydim keşke
Anne bak savuruyor kaderin elleri
Kalesi düşmüş kalbime
Şefkat pembesi yanaklarından
Dökülen vefasız gülleri
Gece, uyuyamadığın yatak
Gündüz bir ırmak gibi solmuş ellerinde
İçime bir boşluk doluyor anne
Çekilen dünya mı gözlerinden
Anne sen hiç yaşlanmasaydın keşke
Oturarak dizlerinin dibinde
Ben hep çocuk kalmaya razıydım
Âh anne!
Hasret diyorlar gidenin ardındaki ize
Gittin, tabirsiz bir rüya bıraktın bize
Bu Sayının Diğer Yazıları
Arayış / Şeref AkbabaNasıl da Zormuş / Nurullah Genç
Vefatının sene-i devriyesinde Alafortanfonik Lafla... / Necmettin Evci
Dağ İle Konuşmak Üzerine Bir Deneme / Mücahit Koca
Sanatta Niteliksiz Nicel Sorunu / Salih Uçak
Tümünü Göster
Gün Aşırı
- İlk Adım
25 Nis 2018
Allah’ın adıyla Şairin anlamlı beytiyle giriş yapmak istiyoruz: “Erişir menzili Devamını Oku…
Cuma Akşamı
- Bana Sevdamı Geri Ver
25 Nis 2018
Kim, neyi kaybettiyse onu arıyor. Kıymet arz eden ve kendi Devamını Oku…