Ey murat aynası dünya
Yaklaşan ölümün kıyısında
Sana döndüm kaçırdığım trenlerin ağrısıyla
Tutuna tutuna güzelliğinin çağrısına
Beni şehla gözlerinde boğan deniz
Yaramda kabuk bağlayan mısra
Sana döndüm yazılmamış şiirlerin yasıyla
Sana döndüm
Acı çekenle selfi çekene inat
Şimdi ruhumu çimdikliyor ellerim
Umut umut taş kaynıyor bağrımda
Ey gönlü esrik, kulağı kesik dünya
Belki de bir nehir yorgunluğu benimkisi
Kendimden kendime sığındığım
Ayın dönmesi gibi güneş etrafında