(E. Cansever’in ‘Gül Kokuyorsun’ şiirini tazmin)
Gül yağıyor üstümüze
Uyan sevgilim
uyan
Henüz ağarıyor tan
Uyan ufka bak
Mahmur gözlerini ovmadan
Bulutlara sil yüzünü
Gül kokacağız inan
Bir şair geçiyor gibi aydınlandı gökyüzü
Rüzgar ilindi yapraklara
Şebnemler suya indi
Kımıl kımıl balıklar
Açılan güller denli
Yeni vakitlere yürüyor zaman
Büyülenmiş gibi dağlar ovalar
Sevinçle minelenmiş titriyor sular
Kalbinden akanı dinle
Aşk ile kalk, vakti kuşan
Tanyerine dön yüzünü
Bak nasıl ürperiyor gökyüzü
Toprağa yürüyor sular
köklerine ağacın
dal uçlarına
Silkiniyor
tomur tomur terliyor dallar
Gül kokuyor her yan
Kuşların böceklerin ezgisiyle esriyor dünya
Toprağın koynunda deliriyor tohumlar
Yağmurla gelen muştuyla
suyla
Çıkmak için gün ışığına
bir telaş
bir telaş
Nasıl dinmeyen bir sevinç seli dünya
Güneş uyan diye sesleniyor dal uçlarına
Işıl ışıl kıpır kıpır yapraklar
Serçeler çığlık çığlığa
Bir coşku, bir heyecan
Böcekler
kuşlar
cümle tabiat
Şerhan şerhan bir dünya boy veriyor baharla
Terliyor dallar
Tohumlar soluk soluğa
Çıldırmış gibi dereler çaylar
Gökyüzü tiril tiril
köpük köpük bulutlar
Çiçeğe durmuş dağlar, ovalar
Binbir muştuyla geliyor rüzgar
Güzel günlere inan
Kırlarda, korularda
Coşkun ilahisiyle kuşların
Bir seher korosuna durmuş kainat
Dağları sarmış yeşil ordular
İşte bütün kuşlar kanat çırptı bir anda
Minicik avuçlarıyla silerek gözlerini
Çığrışıp koşuşuyor çocuklar
Kanatları
kadim sırrı taşıyan
kuşların ardı sıra
Bir ışıyor, bir ışıyor kalbimiz
Deliriyor gökyüzü
Derin mavi gökyüzün altında
Dalgalı denizler gibi
ekin tarlaları
sıra sıra
dizi dizi
Çekiyor içine bizi
Taşıyor yerinden kalbimiz
gökyüzünde dansa duruyor sonra
Uyan sevgilim uyan
Kalbini göğün esenliğiyle yıka
Dev bir çağlayandan
karışır gibi okyanusa
Girelim koynuna görkemli aydınlığın
Bak nasıl yenileniyor dünya
Dağlar
ovalar
şehirler
yollar
Şehirler ki ışıklı müzik kutuları
çeker içine bizi
Dağlar büyük çiçek tarhıdır üstünde ovaların
Ve yollar yepyeni zamanlara çıkarır kalbimizi
Uyan sevgilim uyan
Aç pencereni aydınlığa
Umut gibi, aşk gibi
ışık seline uyan
Yemyeşil vadileri
güneşli beyaz evleri an
Ağaçları
kuşları
uzak diyarları
camlarına sabah güneşi vuran
Bildiğin her şeyi unut
Gül kokacağız inan
Yeni sürmüş filizle
gövdesinden fışkıran her ağacın
Ve açan her tomurcuğun kalbinin vuruşunda
Coşkun çaylar gibi harlayıp akacağız
Çocuk sesleri
kuş cıvıltılarıyla
Sevinç olacağız
aşk olacağız
Gül kokacağız
Uyan sevgilim
uyan