Sınık Endişelerini Uçurum Düzine -Yaslayan Bir İnsanın Trajedisi Diye

Kara saplanan yüreğini duydum
Doğumdan önce haşredilmiş insanın,

İşlerken camekanlarda saatli bir endişe,
Sarınıp uyuyor ortasında bir manzaranın.

Dokunmadan geçtim, elinde tutunduğu menekşe
İnce ince işlediydi onu, sağır gözlerine hayatın.

Kara lekelere sürdü yüreğindeki eczayı,
Dinsin için, acısına karışan güneşsiz bir sabahın;

Doğuverdi üzerine simetrik bir yanılgı,
İç kaygısına işledi kuruk bir zamanın

İnsana eğildi insan, uğrusuna çekti sürgüleri
Eşeledi bitkinliği, mucidi olduğu yaraların.

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

“Hatıralardaki Erzurum” / Yusuf Kotan
Basiret Ehlinin ‘İbretli Bakış’ı [Nasihat-nâmeler]... / Ahmet Çapku
Hacı Bektâş-ı Veli’nin Seyr u Seferi / Kadir Özköse
Erik Dalına Tutunmak / Ayhan Sağmak
Mezarlık Yürüyüşü / Selim Suçeken
Tümünü Göster