Dışavurum

Huylandırıp ormanı, yürüdüm üzerine
Soyladığım masal kahramanlarının

Uyudu uyandı şiirler dayadı kalbime
Demek isteminde aldığı ağır yarasını
Taşırken bir kentin kolalı semtlerine

Peteğinden ayrılmış bir arının hüznünü
Dağıttı çiçekli pazenlerine
Balkonlara gerilmiş çocuk yüzleri için

Boyarken gökyüzünü her içlenişinde,
Koşturdu şiir atını, rüzgârın uzanamadığı
Bir kentin eskiyen yüzüne

Yetim bıraktı dışavurum sancısını,
Ve böylece kalın bir çizgiyle ayırdı
Sağanağını, ürkek bir göl serinliğine…

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

Biraz Tarih Katarak / Şeref Akbaba
Aforizmalar / Naz
Bir Reçete Olarak Soljenitsin / Enes Güllü
Yalınayak / Nihan Feyza Lezgioğlu
Güllü Yemeni / Fatma Balcı
Tümünü Göster