Senin çocukların var, saçlarını okşadığın,
Çiçek çiçek açılıp dağılmış kıra, köşe bucak
Çocuklar, hayatın taze meyvelerini toplayan,
Başlarında gezinen kızılcıklardan oyuncak
Cennet meyveleri yetişen ellerinde
Isırılmamış elma kokularını taşıyarak
Dağ başlarına yürürken geyik sürüleri
Dağılır kentin sokaklarına ırmak ırmak
Senin çocukların var, şiire koşuşur geceleri
Sobada ısınmış gülüşlerini vurarak,
Dağıtır kentin soğuğuna merhameti,
Bir sevi uyanır içimde, belki düşen bir yaprak.