ezberleri bozuyoruz, sen bugünün başka adı
dönünce mırıldanan satırları gördük
bütün cevapların yanlışlarını
dekordan düşüyoruz, başka bir adı sen
bulandı havaya yüksekten nefesimiz
ateşiyle çocuklar ağlaşan
seslerin öncesi kırılana kadar
yok, bir sebebi yoksa
güvenmiyoruz da sayılara
sararıyor sonra tüm yapraklar
güneşli bir günmüş, tutulmuş
yongalardan süzülen kırık dünya
kır saçların altına oturmuş
bize doğru, ne geliyor, gelen yerden
tut ki, gök kıyısında sıralı kuşağın
dizine hüzzam yontular konsun diye
sökülüyor dertleri çığırdıkça sazların
kalbi böyledir, çağrıldıkça düşüşler çatışan
yaşamaktır, aşırılığı seçtikçe hatırlatır.