Ay kırığı serpilmiş çehresine
Gözleri güneş kaçağı
Altın ışık
Kollarını açsa gökyüzü güvercin
Öyle ürkek bakıyor içeri
Kalbine gür bir çeşme akıyor
Sesinde titrek bir sevda
Yolları umut üç beyza
Önünde sıra sıra dikenli teller
Hep karşı duvara çarpıyor
Susup söylediklerin
Uzanıp göklere usulca öpsem
Karbeyaz oluyor yağıyor üstüme
Allah’a tutunan güzel ellerin
Yüzünde mağrur bir eda
Gözleri umut üç beyza