-Çiğdem’e
İçimde bir gülistan, gülistanda çiğdem var
Aklımda köpük köpük, coşkulu sular
Kendi tenhalığımda şarkılar söylüyorum
Sesime kulak ver bu sonbahar akşamı
Evimin ekim yüzü, adres bu, kapındayım.
Elini uzat yeter, değecek parmaklarım
En güzel türküleri yalnız sana saklarım.
Uyanırım geceye, yanımda çocuk sesi
Hüzün dolu odamda koşuşur geçen yıllar
Ben bu tülden sevdayı sadece sana aldım
Her şiirimi hayra yor, hüzün yüzlü kadınım…
Bu düş seninle güzel, seninle güzel evim
Her yere izin çıktı, hayatın şiirli gücü
Dünyama iki çiçek yetiştiren vefamsın
Hangi kutlu perdeye baksam sen varsın.
Bir nihavent duruştur bağlarken ellerini
Gözünde biriken yaş sanki çiçek bahçesi
Sen ki ben kokan kadın, hayata bağlılığım
Güneşe ışık veren gizli elin sahibi
Sıcaklığın yetiyor, baktıkça gözlerime
Bir ömrü paylaştığım, yaşattığım ne varsa
Sende başlar ve biter, anlasana kadınım!
Yüreğin koca dünya, yüzün çiğdemli bahçe
Ayrılık seninleyse öldürdüm ben onu
Ruhsuz koca bir çınar gibi sensiz her gece
Bitmeyen vakitlere büyüyen dallarıyla
Yırtıyor yanınca su, o iri zamanları
Bir kabusu çözüyor ayrılık anahtarı
Ve her doğan güneşe yüzünü asıyorum
Seni bütün gün boyu yanımda taşıyorum…
İçimde bir gülistan, gülistanda üçgül var
Ben üç gülün sıcacık kokusunda büyürüm.