Al bu kalbi
Yalnızlığın soğuk duvarlarına
Çarp
Kumda çıplak adımların
Şehri sarsan tavırlarına
Ki ar gelsin artık
Eski kırık gülüşmeler
Ve bir incir gölgesinde
Öyle yaslanmak arkaya
Çünkü
Kimse görmedim
Böyle sağlam direnen
Plastik bir sancıya
Şimdi baksan gözünde
Gür bir ırmak gibidir
İki şehir arası
Oysa derinde durur
Karşı kıyı boyunca
Atılan taş yarası