kuşlar vardı mağrur bakışlı
eylül akşamlarını izleyen
sürgündü
ruhumuza sinen esrar kokulu yalnızlıklar
meğer
dilsiz, sağır ve kendine yabancı
bir dünyaya şiirler yazıyormuşuz
unutuldun say
içinde sürüklenenlerle
kırılmış sesinle tutuştur
yaban siyahı çığlarımızı
yaralı şiirlere soyunan ırmaklara düşecek
gözlerimizde ki karanfiller
biz acıyı sevdik Iknalı Doncellam*
sende seveceksin
sustalı gibi yüreğine girip çıktığında