9. gece
kim
uzağında gölgeler aşk masalı anlatır
âşiyânında birden âmâ olur gözleri
gömleğini kırmızı çiçekler aydınlatır
yakasında bitimsiz bir âteşin izleri
yüzyıllara bakınca kurumuş güller görür
geleceğin koynunda uyutur ninnileri
kâh ruhunda binlerce ejderhayı öldürür
kâh çağırır geceyi saran ecinnileri
kimdir; her sabah yürür bilenmeyene doğru
akşam olunca döner esrarlı yolculuktan
içinde yeryüzüne kan damlatan bir ağrı
kimdir ki, hüzün içer hayal sızan oluktan