Seçim

İnsanın ön seçimi ya da son seçimi olmuyor.
Seçici olmak adına yapılan her manevra, atılan her adım, sizi arzuladığınıza değil de arzulanan noktalara götürebiliyor.
Her ne olursa olsun insan kendi seçimini yapabilmeli.
Yani seçici olabilmeli.
Birilerinin tercihi ya da yönlendirmesi olsa bile, kendi vukûfiyetini galebe çalabilmeli, kendi engellerini aşabilmeli, bir zihin egzersizi yapabilmeli, kendi adına bir adım dahi olsa atabilmelidir.
İstişare gerekiyorsa ehliyle istişare edilmeli, zaman kaybını önlemek için liyakatsiz insanlara gidilmemelidir.
Hatır işin içinde olacaksa, hakkın hatırı olmalıdır.
Onu âli tutmalı, onu feda etmemelidir.
Ama seçici olmalıdır insan.
Hayatın anlamı olarak seçici olmalıdır.
Kendi dirilişi, yürüyüşünün gereği olarak seçici olmalıdır.
Öncü olacaksa seçici olmalıdır.
Seçilmiş bir peygamberin ümmetinden olarak seçici olmalıdır.
Bunu söylerken kendimize yeni bir iş alanı ihdas ediyoruz anlamı çıkarmamalıdır.
Olması gerekenin olması anlamında seçici olmalıdır.
Fazlalıklar üreten çağın zihni işgal ve fikri ilga tuzağına düşmeden, zaman öğüten değirmenlerine zahire olmadan, küçük tatmin ya da zamansız imkanların aldatıcılığına kanarak oldum hevesine kapılmamalıdır.
Ve seçici olmak; işimiz ne ise, o andaki meşguliyetimiz ne ise, o zaman diliminde yapmamız gerekenleri hakkıyla yapmak, kaymamak ve gidişatımıza kıymamaktır.
İşini doğru yapanların önüne, gelecekte seçimini yapabilecekleri farklı alternatifler çıkacaktır.
Hazır olmak gerekir.
Seçici olmak bu hazır olmanın nüvesini teşkil eder.
Her boşluğu biz dolduracağız gayreti içinde olmanın zararları sayılmakla bitmez.
Faydalı bile olsa her yerde olma gayretinde olmak, kendin olmanın önünü tıkayabilir.
Seçici olmanın önünü tıkayan tek yerde olmak gibi.
Orta yol neden önerilir?
Neden orta yolu tutunuz emri vardır?
Bunu sorgulamak değil, uygulamak düşer bize.
Orta yol.
Seçilmişlerin yolu.