Burası utanmıyor buradan bakınca Gazze
Ben aslında utanırım bakarken bana doğru
Çünkü bana baktıkça boğazımda bir düğüm
Boğazıma yapışmış hesap soran bir eldir.
Utanır söyleyemem hicap duyar yıldızlar
Böyle bir zamanda susarsa korkak ağızlar.
Bu ölümler öldürüyor güzelliğini şehrin
Şehir ki Gazze’dir şehir ki zulme direniyor
Bir ateş ki ortalığa düşmüş şehri dolaşıyor
Bir ateş ki ne var ne yok yakıp kül ediyor.
O ateş ki canı cananı ayırmaz
O ateş ki açtığı yaralar kapanmaz.
Burada bir soykırım var lâkin hep böyle olmaz
Değişir elbet devran dünya zalime de kalmaz
Utanır söyleyemem kanayan yarayı her gün
Zalimin de evine şivan düşer mutlaka bir gün.